- Gaur egungo oinetako gehienak seriean ekoizten diren arren, eskuz egindako oinetakoak oraindik ere eskala mugatuan egiten dira, batez ere artistentzat edo apaingarri ugari eta garestiak dituzten diseinuetan.Oinetakoen eskuzko fabrikazioaFuntsean, antzinako Erromako prozesu bera da. Erabiltzailearen bi oinen luzera eta zabalera neurtzen dira. Oinetakoen piezak moldatzeko, zapatagileak azken motak erabiltzen ditu —tamaina bakoitzeko oinetarako modelo estandarrak, diseinu bakoitzerako egiten direnak—. Azken motak oinetakoaren diseinurako espezifikoak izan behar dira, oinaren simetria oin-gainaren konturarekin eta pisuaren banaketarekin eta oinetakoaren barruko oinaren atalekin aldatzen baita. Azken mota pare bat sortzea oinaren 35 neurketa desberdinetan eta oinetakoaren barruko oinaren mugimenduaren estimazioetan oinarritzen da. Oinetakoen diseinatzaileek askotan milaka azken mota pare izaten dituzte beren biltegietan.
- Oinetakoaren piezak oinetakoaren diseinuaren edo estiloaren arabera mozten dira. Kontra-euskarriak oinetakoaren atzealdea eta alboak estaltzen dituzten atalak dira. Aurrealdeak behatzak eta oinaren goialdea estaltzen ditu eta kontra-euskarrietan josi egiten da. Goiko josi hau luzatu eta azkenaren gainean egokitzen da; zapatariak luzatzeko aliketak erabiltzen ditu.
- oinetakoaren zatiak bere lekuan jartzeko, eta hauek azkenari iltzatzen zaizkio.
Larruzko gainalde bustiak bi astez uzten dira iraupenaren gainean ondo lehortzen eta forma hartzen, zolak eta orpoak jarri aurretik. Zapatak atzealdean kontrazailak (zurrungarriak) gehitzen dira. - Zoletarako larrua uretan bustitzen da O malgua izan dadin. Ondoren, zola moztu, lauza baten gainean jarri eta mailu batekin jo egiten da. Izenak dioen bezala, lauza laua zapatariaren magalean eusten da, zola forma leuna eman diezaion, zolaren ertzean ildo bat egin josturak egiteko eta zolan zehar zuloak markatzeko. Zola goiko aldearen behealdean itsatsi egiten da josteko behar bezala kokatuta egon dadin. Goiko aldea eta zola elkarrekin josi egiten dira puntu bikoitzeko metodo bat erabiliz, non zapatariak bi orratz sartzen dituen zulo beretik baina haria kontrako noranzkoetan joanez.
- Takoiak iltzeen bidez lotzen dira zolari; estiloaren arabera, takoiak hainbat geruzaz osatuta egon daitezke. Larruz edo oihalez estalita badago, estalkia itsatsi edo josi egiten da orpoan oinetakoari lotu aurretik. Zola moztu eta iltzeak kentzen dira oinetakoa azkenetik kendu ahal izateko. Oinetakoaren kanpoaldea tindatu edo leundu egiten da, eta forru finak oinetakoaren barruan lotzen dira.
Argitaratze data: 2021eko abenduaren 17a